SER-verkenning over combineren van banen
16 maart 2018
Het aantal mensen met meerdere banen neemt toe, ondanks een daling vorig jaar. Op dit moment telt Nederland ongeveer 600.000 mensen die banen combineren, blijkt uit een verkenning die de SER vandaag heeft uitgebracht. De redenen waarom ze dat doen, lopen sterk uiteen. Voor de een is het een kans op verdere ontwikkeling, de ander doet het uit pure noodzaak. De SER vraagt in de verkenning aandacht voor de knelpunten waar mensen met meerdere banen tegenaan lopen.
Knellende situaties
Twee op de drie mensen met een dubbele baan wil dat blijven doen omdat het afwisselend en uitdagend is, staat in de verkenning De vele kanten van banen combineren. Sommige mensen kiezen voor combineren van banen, bijvoorbeeld om kennis te verbreden of voor ontwikkeling naar de volgende stap in het werkende leven. Maar er zijn ook situaties die knellen. Ongeveer honderdduizend mensen houden er twee banen op na omdat ze met één baan niet rond kunnen komen. “Werkgevers zouden echt meer moeten doen voor mensen die uit financiële noodzaak meerdere banen moeten combineren en in de knel zitten”, aldus VCP-voorzitter Nic van Holstein. “In die knellende situaties bestaat er behoefte aan een normale baan die economische zelfstandigheid biedt.”
Knelpunten bij combineren
Maar ook mensen die bewust kiezen voor het combineren van banen lopen tegen knelpunten aan, als gevolg van het combineren van banen. Mensen moeten zich in allerlei bochten wringen, bijvoorbeeld omdat ze op meerdere plekken moeten werken. In een aantal gevallen werkt de werknemer meer uren dan de arbeidstijdenwet toestaat. De werknemer in combinatiebaan maakt vaak ook meer reiskosten, die beperkt fiscaal aftrekbaar zijn. Daar komt bij dat ze op regelgeving stuiten waarin vaak wordt uitgegaan één baan per persoon, zoals bij belastingen en verzekeringen.
Persoonlijke ontwikkeling
Ontwikkeling en leren is belangrijk voor de positie op de arbeidsmarkt. Juist bij combinatiebanen is dat vaak een probleem, zeker bij mensen die zijn aangewezen op lager betaald werk en kleine deeltijdbanen. Zij hebben weinig vooruitzichten op persoonlijke ontwikkeling of scholing in het werk en weinig perspectief om op eigen kracht hieraan te ontsnappen. Het combineren van banen is voor deze mensen geen oplossing maar een deel van hun probleem. Zij voelen zich gevangen in het combineren van (tijdelijke) banen.
