Column Richard Steenborg, voorzitter vakcentrale MHP
11 mei 2009
SER-bulletin mei 2009
Column Richard Steenborg, voorzitter vakcentrale MHP
Hoop
Het herstel van de patiënt die ‘Overlegeconomie’ heet, lijkt maar niet te vlotten.
De overlegeconomie veronderstelt een grote mate van vertrouwen tussen overheid en relevante maatschappelijke organisaties, als basis voor het overleg over de oplossing van cruciale vraagstukken. Het maatschappelijk draagvlak moet daar geboren worden, het geloof in de politiek moet daar ontstaan. Maar op de één of andere manier lijkt dat maar niet te lukken, in ieder geval niet in de richting van het grote publiek. Peilingen laten zien dat kiezers steeds meer opschuiven naar de randen van het politiek spectrum: een teken van onvoldoende vertrouwen.
Voor het welslagen van overleg is het woord ‘vertrouwen’ van groot belang. Het vertrouwen van ‘de mens in de straat’ is door de crisis echter behoorlijk aangetast. Excessieve bonussen, uitverkoop van nationale bezittingen, pensioenangsten en een vrije markteconomie die van middel tot doel verworden is. Het korte termijn denken zonder adequate visie op ‘Nederland van morgen’ heeft mensen murw gemaakt en afkerig van degenen die zij daarvoor verantwoordelijk stellen: de politici.
Maar er is hoop. Een crisis is doorgaans een heel goed middel om tot herstel te komen. Tot herstel van vertrouwen, van solidariteit tussen generaties, van waarden waar het echt om gaat. Ik ruik dit herstel; het gevoel van individualiteit in verbondenheid neemt toe.
De overlegeconomie in de meer enge zin: de polder, de SER en de Stichting van de Arbeid, kan juist in deze tijd laten zien, dat met wijsheid en onafhankelijk denken de beste oplossingen gevonden kunnen worden. ‘Wijze mensen’ in bijvoorbeeld de SER, kunnen adviseren over lastige politieke vraagstukken die door de korsetterie van de partijpolitiek onoplosbaar lijken. Het AOW-vraagstuk wordt weer een aardige proeve van bekwaamheid voor de maatschappelijk uiteenlopende partijen.
Ik verwacht dat de crisis ook een herstel zal brengen van de waarde van de echte kenniswerkers en daarmee ook van zzp’ers. Er dreigt op langere termijn een tekort aan vaklieden en professionals. Nederland Kennisland blijft een utopie zolang we het oog eenzijdig blijven richten op het onderste segment, hoe belangrijk ook, van de arbeidsmarkt.
Elke maand schrijft een prominent uit werkgevers- en werknemerskringen over het reilen en zeilen van de overlegeconomie
