MHP over aanpassing kantonrechterformule:
Onverstandig en schijn van politieke bemoeienis
31 oktober 2008
Culemborg, 30 oktober 2008
Pb 1030-12
Aan de parlementaire en sociaal-economische redacties
MHP over aanpassing kantonrechterformule:
“Onverstandig en schijn van politieke bemoeienis”
“Het is hoogst opmerkelijk dat de kantonrechters in dit tijdsgewricht met een aanpassing van de kantonrechterformule komen. De aanpassing komt in een tijd dat het kabinet heeft besloten een wetsvoorstel in te dienen over de aftopping van de ontslagvergoeding. Daarmee ontstaat de schijn dat de kantonrechters politiek bedrijven. Ook wordt het besluit genomen in een periode waarin steeds meer werknemers onzeker worden over hun baan, vanwege de dreigende economische recessie. Hoogst onverstandig om op dit moment zo te handelen. De regie is volledig uit handen.”, aldus mr. Richard Steenborg voorzitter van de MHP.
Vooral jongere werknemers tot 35 jaar zullen door de aanpassing te maken krijgen met een halvering van de ontslagvergoeding. Voor oudere werknemers boven de 55 jaar, verandert er ogenschijnlijk niets. Maar het kabinet heeft besloten tot indiening van een wetsvoorstel voor maximering op een jaarsalaris vanaf € 75.000 (de zogenaamde ontslagdeal, die de MHP in het najaarsakkoord heeft verworpen). En zo wordt de deur wijd opengezet voor werkgevers om goedkoper van alle groepen werknemers af te komen. “Het is te gek voor woorden dat kantonrechters de politiek nog eens een keer rechts inhalen”, aldus Steenborg.
Behalve een verlaging van de zogenaamde leeftijdsfactor, wordt de formule ook nog eens door allerlei factoren beïnvloed, waardoor een werknemer die ontslagen wordt, helemaal niet meer weet waar hij of zij aan toe is. Zo spelen de financiële positie van de werkgever en de arbeidsmarktpositie van de werknemer een veel grotere rol dan nu. Het is de vraag in hoeverre de kantonrechter in staat is om dit naar ‘redelijkheid en billijkheid’ objectief te beoordelen.
De MHP betreurt het dat kantonrechters wel naar de financiële positie van de werkgever, maar niet naar de financiële positie van de werknemer kijkt. Wat gemakshalve maar even vergeten wordt is dat werknemers die meer dan het zogenaamde maximumdagloon verdienen (meer dan € 43.000 op jaarbasis), bij een werkloosheidsuitkering terugvallen naar een inkomen dat minder bedraagt dan 70% van het laatstverdiende loon. De ontslagvergoeding, als aanvulling op de WW-uitkering, is voor deze werknemers vooral van belang om nog op 70% te kunnen uitkomen. Ook moeten ze de voortzetting van de pensioenopbouw uit die vergoeding financieren. Het is dan niet redelijk of billijk voor deze groep werklozen de ontslagvergoeding te beperken.
“De hele discussie over de ontslagvergoedingen wordt langzamerhand vervelend. Het levert geen enkele bijdrage aan een hogere arbeidsparticipatie, maar heeft wel grote gevolgen voor individuen. Laten we ons in Nederland nu eens bezig houden met grotere vraagstukken. Voor de kortere termijn is dat de kredietcrisis en voor de langere termijn de arbeidsparticipatie. Daar moet het om gaan, en niet om de vraag hoe je zo goedkoop mogelijk van werknemers afkomt.”, aldus de voorzitter van de MHP.
